Verslag van een geslaagd buurtproject
Half maart, lockdown, iedereen trok zich terug in zijn huis. Iedereen? Nee, in één straat, de Kraaipanstraat in Amsterdam-Oost, werd moedig en op veilige afstand van elkaar gezongen! Van Bachkoralen tot Amsterdamse krakers, van Koningsdag tot 4 mei: Onder begeleiding van Trio Transvaal was er altijd passend repertoire te vinden.
Door ondersteuning van de Stichting Kraaipanbuurt en het Fonds voor Oost kon het werkterrein uitgebreid worden. Zo onstond ons project Trio Transvaal in de buurt. Want ook buiten onze eigen straat bleek behoefte te bestaan aan levende muziek en de mogelijkheid om samen te zingen.
TrioTransvaal, met in zijn kielzog zeker 15 Kraaipanstraat-zangers, ging op bezoek bij de bewoners van de seniorenwoningen aan de Hofmeyrstraat. Hemelsbreed vlakbij de Kraaipanstraat, maar toch een andere wereld. Vanaf de balkons werd nieuwsgierig meegeluisterd en soms zachtjes meegezongen. Dit heb ik in mijn leven nog niet meegemaakt, verzuchtte een ras-Amsterdammer nadat we afsloten met Aan de Amsterdamse Grachten.
Daarna lieten we ons oog vallen op het Transvaalplein. We gingen er eerst een paar keer op bezoek, kennismaken. Het was al snel duidelijk dat mensen van diverse achtergrond hier fijn samenleven. We deden inspiratie op voor nieuwe nummers: Surinaams, Turks en Arabisch repertoire. Het uiteindelijke optreden was een feest, waar Transvaalpleinbewoners en Kraaipanstraatbewoners moeiteloos samenzongen.
Zo liet TrioTransvaal op allerlei plekken in de buurt van zich horen, steeds samen met een groepje fanatiek meezingende straatgenoten.
Voor de Indische Buurt Televisie speelden we in de Batjanzaal, een optreden dat via een live-stream te volgen was voor bewoners uit de Indische Buurt die vanwege de lockdown hun huizen niet of nauwelijks uitkwamen.
Enkele leden van het Kraaipankoor
Zorginstellingen toonden belangstelling, dus waren we op een snikhete zomerdag samen met ons Kraaipankoortje te gast in de binnentuin van de Kastanjehof. Na dit optreden schreef ik onderstaande observatie:
Hennie. Hij valt meteen op met zijn knalgele hemd en zijn rollator. Alle gouwe ouwe liedjes die we spelen in de tuin van het woonzorgcentrum worden door hem moeiteloos en uit volle borst meegezongen. Na afloop komt hij naar ons toe om te bedanken. Blijft rondhangen - netjes met afstand - terwijl wij inpakken. Musici onder elkaar: hij speelde vroeger basgitaar in een bandje. Zijn ogen glimmen als hij er over vertelt. Dan krijgt zijn blik iets ondeugends, hij kijkt om zich heen - niemand te zien? - struint naar de hortensia, plukt twee bloemen en overhandigt die plechtig aan de dames van het trio. Ik ben ontroerd en blijf de rest van de dag aan hem denken.
Ook het optreden op het Afrikanerplein, in samenwerking met de Buurttuin aldaar is vermeldenswaardig. Voor de gelegenheid wordt ons trio uitgebreid met twee jonge musici, wonend aan het plein: klarinettist Martin Grozdanoski en violiste Madelieve Rossenaar. Van Martin leren we nieuwe nummers van Macedonische oorsprong. Zo breidt ons repertoire zich bij ieder optreden weer uit!
Het laatste optreden in deze reeks was in onze eigen Kraaipanstraat. Buurtkoffie op zondag, een goede gelegenheid om elkaar te spreken over zaken als verduurzaming, zonnepanelen, groen in de buurt, veiligheid. TrioThuis zorgde voor de sfeer en uiteraard werden er weer liedjes meegezongen. Toevallige voorbijgangers sloten als vanzelfsprekend aan en zongen uit volle borst mee.
Publiek op veilige afstand
Het project werd mede mogelijk gemaakt door:
Stichting Kraaipanbuurt
Fonds voor Oost
SENA Noodfonds Corona